Si crush, nagmessage!

kalain mo yun? Ang saya ng convo namin, greetings lang.Psh.

Ampogi ni crush. Ambango ni crush. Antangkad ni crush. Antalino ni crush. Ang'hot ni crush. AT ANNGANG TINGIN LANG AKO KAY CRUSH. 

Oo, aaminin ko. Matagal-tagal na rin kaming magkasama ni crush. Halos araw-araw nga eh, tinititigan ko siya. 'De,loko lang! Matagal-tagal at halos araw-araw ko na rin siyang pinapangarap. Mahigit 5 years ko na rin siyang ultimate super duper ultra mega crush. Saklap no? Pero hanggang ngayon, kahit 18 years old na ako, hanggang fan lang talaga ako, yung, pamaypay ba? (HAHAH! korni ng single!)

Ewan ko ba kung bakit siya pa, na ang pagitan naming dalawa ay singtaas ng Burj Khalifa, singhaba ng Danyang–Kunshan Grand Bridge at singlawak ng kalawakan. (uuuy! rinesearch ko yun) Basta, alam na ngang imposibleng-imposible pero simpleng picture niya lang, I end up drooling. Take note, I never met him personally pero kung magkagusto ako, wagas kung wagas. (eh sa gaga talaga 'tong puso't utak ko eh) On the other hand, his simple GREETING, na first time na nangyari dahil ako naman talaga ang unang nagme-message sa kaniya (fb, twitter, blog) makes me jump on my seat, shouts to the highest pitch and speeds up my heartbeat.

I'm a freaky stalker if you want to term it but I'm just a girl, falling in love with the boy in front of her. hahah! JOKE! 'De, idol ko lang talaga siya from the very first time I came to his blog. Kung titingnan nga, hindi naman inspiring ang mga posts niya, hindi naman ako nakaka-relate dito, ni sa level niya pa nga, tiniris na ako. I really don't know what made me attracted to him. It's just that, every time online siya, para akong tangang naghihintay kung anong post niya and in just a second, na-like ko na. Yung moment na, hinuhukay mo ang account niya kahit nung 19kopong-kopong pa.

He inspires me. A LOT. But the thought of ending up with him or even someone like him never crossed  my mind because from that very first moment I saw him, I already knew, hanggang ka-mesage ko lang si crush.